dinsdag 2 juni 2020

Liefde in tijden van Corona

Net als Florentino Ariza geloof ik dat zolang jij het volhoudt je lichaam het ook volhoudt. Ik geloof dat iedereen het volhoudt zolang er liefde is. Altijd.
~ Gabriel García Márquez - Liefde in tijden van cholera




Liefde: de bron van / de energie in alles wat is  (je kunt het ook God noemen)
Angst: het ontbreken van liefde  (je kunt het de Duivel noemen, de bron van alle kwaad)

Liefde doet groeien, schept, verbindt, houdt gezond. Liefde zorgt voor overvloed.
Angst is bang zijn om tekort te komen, om macht te verliezen (macht is een garantie om alles te kunnen krijgen wat je hebben wilt). Afgunst, hebzucht, stelen t/m oorlogvoering zijn daar uitingen van.

De huidige economie gebruikt schaarste en hebzucht om te functioneren. Dit leidt tot uitbuiting van mensen en plundering van de natuur, de aarde. En leidt tot extreme disbalans.
Disbalans is altijd de aanleiding voor plagen en ziekten.

Liefde houdt gezond. Angst daarentegen zorgt voor stress en tast het immuunsysteem ernstig aan.
Dus hoe red je de wereld en hoe ga je om met ziekten?

Herstellen van de balans en overvloedig liefde delen!

  • Dat gaat natuurlijk niet door mensen te verbieden in elkaars nabijheid te zijn, door aanraken onmogelijk te maken.
  • Dat gaat niet in een maatschappij die alles op alles zet om de huidige economie te redden. Die grote concerns, die medeverantwoordelijk gesteld kunnen worden voor disbalans, koste wat het kost redden, kunst en cultuur om zeep helpen, essentiële functies onderwaarderen.
  • Dat gaat niet door je als bange overheid uitsluitend te laten adviseren door een beperkte groep wetenschappers die het ook niet precies weten en die bang zijn fouten te maken, gezichtsverlies te lijden, macht te verliezen.


woensdag 25 september 2019

Perspectief

De stad

geschreven op 12 februari 2019

Stel je voor, twee mensen lopen door de stad. De een loopt bedachtzaam, kijkt naar de gevels boven de winkels, de ander loopt alvast 10 meter vooruit, op zoek naar koopjes.
Waar de eerste slechts een idee heeft van een zijstraatje wat verderop, staat de ander al ter hoogte van de betreffende steeg en kijkt tientallen meters de diepte in.

Het zal duidelijk zijn dat deze twee mensen, op dat moment in dezelfde stad, een totaal verschillend beeld hebben van die stad.
De eerste kan bouwkunst hebben gestudeerd en kijkt naar details in de gevels, de ander is vooral geïnteresseerd in de laatste mode en speurt de etalages af. De een kijkt vooral omhoog en de andere recht vooruit.

Er komt een fietser langs, die van de ene kant van de stad naar de andere kant moet en haast heeft. Die ziet alleen straatklinkers, kuilen en putdeksels, en ander verkeer: voetgangers, fietsers, auto’s. En verkeersborden en verkeerslichten. Dezelfde stad, een heel andere waarneming...

Sommigen moeten niets van steegjes hebben, want hebben herinneringen aan heel vervelende of zelfs gevaarlijke ontmoetingen en gebeurtenissen, een ander heeft een mooi moment meegemaakt met een vriend die daar woont.
Zo heeft ieder mens een andere beleving, ziet een andere stad. Er zijn allemaal verschillende waarheden - in dezelfde stad met dezelfde gebeurtenissen en dezelfde realiteit ...

Leven

Het dagelijks leven is niet anders: de stad kan gezien worden als metafoor voor het leven.
Je neemt je herinneringen mee, je hebt geleerd, je bent in het ene wel geïnteresseerd, in andere dingen niet. Je hebt je karakter, je stemming varieert, je hebt een doel en hebt dus allemaal een volkomen ander beeld van het leven.
Ook al ben je op dezelfde plaats, op dezelfde tijd, met dezelfde mensen, de levens verschillen, de beleving verschilt volkomen. En ze zijn óók allemaal wáár ...

Wat de een als interessant beschouwt, is voor de ander betekenisloos. Wat voor de een als bedreigend, onveilig wordt ervaren, kan voor een ander zelfs warme gevoelens oproepen.
Verschillende waarheden en allemaal waar.

Is de ene werkelijkheid meer waar dan de andere?
Al zeg je steeds dat er prachtige gebouwen met boeiende gevels in de stad staan, degene die daar niet in is geïnteresseerd is, ziet ze gewoon niet.
Ook al zeg je dat er met dat steegje niks mis is, degene met de slechte ervaring mijdt die plek als de pest.
Alleen nieuwe ervaringen verruimen het perspectief, alleen als er echt geluisterd wordt kan je interesse gewekt worden voor die andere wereld - die wereld die er tegelijkertijd ook is.

En wat een verrijking, als je elkaars werelden leert kennen!


Tekening: Henk Bouwman (1950)
Korte Beukerstraat, Zutphen (2003)

vrijdag 9 november 2018

Als ik emotioneel geraakt wordt weet ik dat het klopt


Over gezien & geraakt worden


Foto: Almere Jungle
Ik ben gemakkelijk te raken, te ontroeren.
Muziek was altijd al heel geschikt om me tot tranen toe te bewegen, (veel) later kon ik ook zo geraakt worden door werken uit de beeldende kunst, een goed schilderij, een mooi beeld.

Het afgelopen jaar merkte ik dat ik in de nabijheid van mensen die mij lief zijn nog veel sterker geroerd wordt bij en door wat we delen. Alles voelt dan dieper.
Het gaan over thema’s als (terug)gevonden worden (een uitzending als Spoorloos kan ik niet met droge ogen zien) maar ook thema’s als gezien worden, er mogen zijn - precies zoals je bent, raken me diep.

Prikkeltje
Dit liedje, op een tekst van Annie M.G. Schmidt, op muziek van Paul Christiaan van Westering, is daarvan een mooi voorbeeld: kijk op YouTube



Stekelvarkentjes wiegelied

Suja suja Prikkeltje, daar buiten schijnt de maan,
je bent een stekelvarkentje, maar trek het je niet aan,
je bent een stekelvarkentje, dat heb je al begrepen,
De leeuwen hebben manen en de tijgers hebben strepen
en onze tante eekhoorn heeft een roje wollen staart,
maar jij hebt allemaal stekeltjes en dát is zoveel waard.

Slaap, mijn kleine Prikkeltje, dan wordt je groot en dik,
dan wordt je net zo'n stekelvarken als je pa en ik.
Het olifantje heeft een slurf, de beren hebben klauwen,
de papegaai heeft veren, van die groene, van die blauwe,
en onze oom giraffe heeft een héle lange nek,
maar jij hebt allemaal stekeltjes en dat is ook niet gek,

Suja suja Prikkeltje, het is al vreselijk laat,
je bent het mooiste stekelvarken, dat er maar bestaat,
de poezen hebben snorren en daar kunnen ze door spinnen,
de koeien hebben horens en de vissen hebben vinnen,
en onze neef, de otter, heeft een bruinfluwelen jas,
maar jij hebt allemaal stekeltjes, die komen nog te pas.

Bron

zondag 25 maart 2018

Iedereen is onschuldig

Schuld ontstaat pas op het moment dat je iemand volledig verantwoordelijk stelt voor de fouten die hij maakt. Dat idee is naar mijn smaak veel te ver doorgeschoten.
In feite maakt iedereen altijd fouten en die zijn ook nuttig - om van te leren, dus wat heet fout...?
Verantwoordelijkheid wil ik graag nemen en dat zou ik ook willen vragen aan ieder ander. Dat laatste wordt al weer lastig. Want wie is zich zo bewust dat hij/zij alles kan overzien?

Ieder mens is een product van zijn omgeving, en dat kan tot vele generaties terug reiken. Dus wat kun je iemand echt kwalijk nemen?
Dat mensen verdwalen, ontsporen is vaak niet meer dan een logisch gevolg, van zowel dat verleden als van opvoeding, scholing, media, enz. Alleen al de hoeveelheid geweld op tv leert ons dat het heel gewoon is om agressief te reageren in de meest diverse situaties... We zijn dus verdwaald en verdwaasd en het lijkt vaak wel alsof we bewust in die denkwijze worden geschoold!

Het idee van schuld en als (gerechtvaardigde?) reactie: vergelding en straf, is volgens mij oudtestamentisch en volledig achterhaald. Maar helaas nog wel in de meeste culturen gebruikelijk.

Jezus heeft ooit al duidelijk gemaakt dat er soms een duidelijk signaal afgegeven mag worden (zoals met de ontruiming van de tempel) maar over schuld en straf in zijn naam heb ik niets in mijn bewustzijn gekregen. Wél een flinke dosis barmhartigheid. En het reduceren van alle geboden tot slechts één: De Liefde.
Dat kwam de Kerk blijkbaar niet goed uit dus heeft die straf, hel en verdoemenis gehandhaafd én uitgebuit om de wind eronder te houden, en om de macht over de mensen te behouden.

Uit de boeken van Neale Donald Walsch en uit de ‘Cursus in Wonderen’ spreekt een heel andere taal. Een van een alles vergevende God. Dus wie zijn wij dat wij (anderen iets) kwalijk mogen nemen? Inclusief onszelf?

Kinderen zijn bij hun geboorte onschuldig. Hoe kunnen ze dan zover komen dat ze uiteindelijk schuldig zijn? Worden ze dat uit zichzelf? Of doet de omgeving dat? Dan is de omgeving dus schuldig? En uit wie bestaat die omgeving dan weer? En hoe zijn die mensen dan schuldig geworden?
Noem het "erfzonde" en je hebt "iets" nodig dat vergeeft. Noem dat "iets" God en vervang het door Liefde en zie dat het ook vanzelf oplossen kan... Want iedereen is in essentie Liefde...

donderdag 13 juli 2017

Verschuiving

Op 17 oktober 2015 heb ik de film “The Shift” gekeken. Een project van Wayne Dyer.
Dr. Wayne W. Dyer is eind augustus 2015 op 75-jarige leeftijd overleden. Hij zou al geruime tijd ziek zijn (hij leed aan leukemie). Naar later bleek was hij 'slechts' aan een hartstilstand gestorven en was er van de leukemie geen spoor meer te vinden...

In de film vertelt hij over HET moment in je leven dat voor iedereen een keer kan komen. Het moment dat je alles anders gaat doen. Je verschuift je waarneming en gaat vanuit andere opvattingen (be)leven.

De film begint met een tekst van Carl Gustav Jung:
‘Volkomen onvoorbereid zetten we de stap naar de middag van ons leven. Sterker, we zetten deze stap in de foutieve veronderstelling dat onze waarheden en idealen ons zullen blijven dienen zoals ze dat tot nu toe gedaan hebben. Maar we kunnen de middag van ons leven niet leven volgens het programma van de ochtend, want wat 's morgens geweldig was zal 's avonds van weinig waarde zijn, en wat 's morgens waar was zal 's avonds een leugen zijn geworden.'

Elke aanleiding kan er een zijn, waarin je je ineens weer vol bewust bent van waar je mee bezig bent, de waarden die je nastreeft. Aan de hand van vertellingen en verhaallijnen wordt het thema uitgediept.
Het kijken raakte me diep, mede door de fraaie beelden en mooie muziek.

Heen...

In mijn beleving was ik de afgelopen jaren met een verschuiving bezig. Naar een andere benadering van de wereld zoals ik die waarneem. Niet dat ik vind dat m’n denken niet klopte... Mijn benadering en 'omgaan met' was wel toe aan een echte herziening.
Tot nu toe verzamelde en deelde ik informatie. Het werkt echter niet voldoende naar mijn zin. Mensen lezen en vergeten. Verzamelen leidt voor mezelf evenmin vanzelfsprekend tot uitvoeren. Veel van de gevonden kennis en (universele) waarden worden immers al duizenden jaren verkondigd. Die teksten herhalen, draagt hooguit bij aan bewustwording maar de echte verandering bestaat natuurlijk uit doen.

Door een aantal gebeurtenissen was ik de ingeslagen weg even kwijt. Ik belandde in situaties waarin de nieuwe waarden, die ik nog maar pril aan het ontwikkelen was, niet werden meegedragen. Verkregen inzichten worden immers niet gemakkelijk overgenomen. Want veranderen leidt tot onzekerheid of, nog erger, tot angst. Daarmee komt het zwarte boven: in plaats van vertrouwen ontstaat argwaan, kritiek wordt persoonlijk opgevat, beschuldigingen beginnen heen en weer te gaan.
Een zinloze bezigheid want, zoals dat bij mij gaat: ik ga ervan wakker liggen, mijn energie loopt weg, de sociale vaardigheden (waar ik voor heb moeten knokken) verwateren. De creativiteit verdwijnt, het plezier ook. Ik laat me blokkeren en ik ga zeuren...

... en weer

Dus deze film komt voor mij op het juiste moment.

“The ego makes you think you’re right...”

Ik besef opnieuw dat het geen zin heeft me te focussen op wat niet goed gaat. Dat het geen zin heeft om iets (in de wereld, bij anderen) te willen bereiken. Iets willen veranderen is immers “ego”. Ik ga er dan vanuit dat iets niet goed is en daarom moet het anders, de dingen, de mensen. Ik zoek het buiten mezelf. Dat leidt tot duwen en trekken. Vermoeiend en weinig effectief.

Inspiratie begint niet voor niets met “in”. Binnen, in jezelf, ligt immers alles al besloten.
De alomtegenwoordige geest (The Source) hoeft “alleen maar” ingeademd, binnengelaten te worden. In het universum gaat alles - zonder het ingrijpen van de mens - immers ook vanzelf.
Als ik gewoon de dingen doe die voor mij goed voelen stel ik ook een daad, geef ik een voorbeeld, heb ik wellicht meer invloed dan nu... Stoppen met in verzet leven, met forceren. In het wonder geloven.

Dus: mijzelf blijven afvragen: "Ben ik, is dat wat ik doe, dienstbaar." En dus niet: “Wat wil ik”.

Zo’n liefde

Zelfs na al die tijd
zegt de zon nooit
tegen de aarde
“Je bent me wat verschuldigd.”

Kijk,
zo’n liefde
verlicht de hele hemel.

~ Hafiz


Informatie en kijken

Alle informatie over de film staat op www.the-shift.nl.
Er is een trailer (NL).
Ik heb de film ook op YouTube gevonden (Engels).

Een In Memoriam is te vinden op kernzaak.com/adieu-wayne

woensdag 5 juli 2017

De kleinste vrede - taalles

In het kader van taallessen aan Ahmed, vertalen we Nederlands(talig)e gedichten in het Koerdisch.
Ahmed is al tientallen jaren in Nederland, en genoot bij binnenkomst geen verplichte inburgering. Hij schrijft nog immer voornamelijk Koerdisch (de versie met Arabische tekens) en ik schat dat van zijn vriendenkring op Facebook 2 promille Nederlandstalig is.
Zijn woordenschat is gering en correcte spelling is ver weg... kortom, het is een hele uitdaging!
foto: geertsines.wordpress.com

Deze keer hebben we een klein gedichtje van Leo Vroman uit 2011 onder handen:

De kleinste vrede

Als een musje van achttien gram
met wat olijfdrab aan zijn teentje
op een ochtend bij ons kwam,
en nog eentje, en nog eentje,

dan na onderling beramen
keken zij mij even aan
en tjilpten een verhaaltje samen,
ik zou er geen tjilp van verstaan,

maar zou een vrede ondergaan en
dan voelde ik alle haat en
pijn dit land verlaten.
En o mijn tranen.
O mijn tranen

Uit: Daar (Querido, 2011), pag. 191

Een klein beetje research doet me belanden op een pagina van klassiekegedichten.net, waar de koppeling wordt gemaakt met een veel ouder - en naar het heet ook bekend - gedicht van hem, uit 1954, relatief kort na WOII.
Het is duidelijk dat dit ‘kleinste’ gedichtje afgeleid is van dat veel zwaardere gedicht.
De eerste ervan strofe luidt:

Vrede

Komt een duif van honderd pond,
een olijfboom in zijn klauwen,
bij mijn oren met zijn mond
vol van koren zoete vrouwen,
vol van kirrende verhalen
hoe de oorlog is verdwenen
en herhaalt ze honderd malen:
alle malen zal ik wenen.

[...]

De bespreking beperkt zich tot de actualiteit uit de tekst. De koppeling naar een ver verleden - de ark van Noach, waarin aan het einde van het verhaal over de zondvloed een duif terugkeert met een olijfblad in zijn bek - wordt niet verder uitgewerkt.

Dat moet toch benoemd worden, want wat doet dat “olijfdrab aan zijn teentje”.
Heeft het musje van een olijf gesnoept? En waarom dan?

Ahmed heeft geen kennis van de Bijbel en ook nauwelijks van de Koran. En zo wordt taalles al gauw een reis door de wereldcultuur...

De Koran kent overigens wel verwijzingen naar de zondvloed en ook Noach komt tevoorschijn, maar de duif komt er niet in voor.


zaterdag 17 juni 2017

De veertien voorschriften van geëngageerd boeddhisme

door Thich Nhat Hanh
Geplukt van bodhitv.nl/articles/show-news/2017-03-09/verkiezingen-boeddhisme-en-gevilde-koeien

  1. Verheerlijk geen doctrines, theorieën en ideologieën, zelfs niet de boeddhistische. Boeddhistische filosofieën zijn bedoeld als raadgevende middelen; ze zijn niet de absolute waarheid.
  2. Denk niet dat jouw kennis van nu de onveranderlijke, absolute waarheid is. Vermijd tunnelvisie en hecht je niet aan je perspectief. Oefen met het loslaten van je mening om het perspectief van anderen te kunnen zien. Waarheid vind je in het leven zelf en niet alleen in concepten. Wees bereid om een leven lang te leren en op ieder moment de realiteit in jezelf en de wereld te observeren.
  3. Dring je wil niet op aan anderen, ook niet aan kinderen. Niet door autoriteit, onder bedreiging, met geld, propaganda, en zelfs niet met onderwijs. Door compassievolle dialoog kun je anderen helpen om fanatisme en een beperkte blik los te laten.
  4. Ga het lijden niet uit de weg, en sluit je ogen niet voor het lijden. Blijf je bewust van het bestaan van lijden op de wereld. Zoek naar manieren om in de buurt te zijn van mensen die lijden, door persoonlijk contact, bezoek, beelden en geluiden. Maak jezelf en anderen bewust van de realiteit van het lijden in de wereld.
  5. Streef niet naar rijkdom wanneer miljoenen honger hebben. Maak van roem, winst, rijkdom en genot niet je levensdoel. Leef simpel en deel je tijd, energie en materiële behoeften met degenen die het nodig hebben.
  6. Laat boosheid en haat los. Leer ze te doorzien in je bewustzijn op het moment dat ze nog maar zaadjes zijn. Zodra ze opkomen ga je met je aandacht naar je ademhaling om de oorzaak van je woede te zien en te begrijpen.
  7. Verlies jezelf niet in afleiding en in je omgeving. Blijf oefenen met bewust ademhalen om terug te keren naar wat er in het huidige moment is. Verbind je met de wonderlijke, verfrissende en genezende dingen, zowel binnenin je als om je heen. Plant zaadjes van blijdschap, vrede en begrip in jezelf om de transformatie in de diepten van je bewustzijn te kunnen cultiveren.
  8. Spreek geen woorden die tot ruzie leiden en mensen verdelen. Doe je uiterste best om conflicten, groot of klein, bij te leggen en op te lossen.
  9. Zeg geen dingen die niet waar zijn omdat je er persoonlijk beter van wordt, of om indruk te maken op anderen. Spreek geen woorden die onenigheid of haat zaaien. Deel geen nieuws waarvan je niet zeker weet dat het waar is. Bekritiseer of veroordeel geen dingen waar je niet zeker van bent. Spreek altijd waarachtig en constructief. Heb de moed om voor jezelf en anderen op te komen bij onrechtvaardige situaties, zelfs wanneer je eigen veiligheid ermee in gevaar zou kunnen komen.
  10. Gebruik de boeddhistische gemeenschap niet voor persoonlijk gewin, en maak van je gemeenschap geen politieke partij. Maar een religieuze gemeenschap moet wel een duidelijk standpunt innemen tegen onderdrukking en onrecht, en ernaar te streven om de situatie te veranderen zonder conflicten en tweestrijd.
  11. Beoefen geen beroep dat schadelijk is voor mensen of natuur. Investeer niet in bedrijven die anderen hun levenskansen ontnemen. Kies een beroep waarmee je jouw ideaal van compassie kan realiseren.
  12. Dood niemand. Laat anderen niet doden. Doe alles wat je kunt om het leven te beschermen en oorlog te voorkomen.
  13. Bezit niets dat aan anderen toebehoort. Respecteer het eigendom van anderen. Behoed anderen ervoor om te profiteren van menselijk lijden of het lijden van andere soorten op de wereld.
  14. Mishandel je lichaam niet. Leer om met respect met je lichaam om te gaan. Zie je lichaam niet slechts als een instrument. Bewaar je levensenergie (seksueel, adem, geest) voor het realiseren van de Weg. (Voor broeders en zusters die geen monniken of nonnen zijn:) Seksuele expressie mag er niet zijn zonder liefde en toewijding. Wees je in seksuele relaties bewust van het lijden dat ze in de toekomst kunnen veroorzaken. Respecteer de rechten en verbintenissen van anderen omwille van hun geluk. Wees je bewust van de verantwoordelijkheid die het brengen van nieuw leven in de wereld brengt. Mediteer en contempleer over de wereld waar je nieuw leven op zet.

Originele tekst van: www.lionsroar.com/the-fourteen-precepts-of-engaged-buddhism

From “Interbeing: Fourteen Guidelines for Engaged Buddhism,” Revised edition: Oct. 1993 by Thich Nhat Hanh, published by Parallax Press, Berkeley, California.